หลายร้อยล้านปีก่อน สัตว์กินเนื้อกินเนื้อในงานเลี้ยงสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำยุคก่อนประวัติศาสตร์ – และอ้วกหลังจากนั้น

ตอนนี้ นักบรรพชีวินวิทยาได้ค้นพบการสำรอกและเผยแพร่การค้นพบของพวกเขาเกี่ยวกับการดึงขึ้นในสมัยโบราณในปีพ.ศ. 2561 นักวิจัยได้ค้นพบซากดึกดำบรรพ์ซึ่งเป็นซากดึกดำบรรพ์ของเนื้อหาในกระเพาะอาหารของสัตว์หรือที่เรียกว่าโบรมาไลต์ระหว่างการขุดค้นในส่วนตะวันออกเฉียงใต้ของยูทาห์ของการก่อตัวของมอร์ริสัน

• บทความอื่น ๆ : buttonpom.com

แนวหินตะกอนที่ทอดยาวไปทั่วสหรัฐอเมริกาตะวันตกเป็นแหล่งเพาะของฟอสซิลที่มีอายุตั้งแต่ปลายยุคจูราสสิก (164 ล้านถึง 145 ล้านปีก่อน)โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนนี้ ที่นักบรรพชีวินวิทยาในท้องถิ่นขนานนามว่า “จูราสสิกสลัดบาร์” โดยทั่วไปประกอบด้วยซากฟอสซิลของพืชและอินทรียวัตถุอื่นๆ แทนที่จะเป็นกระดูกสัตว์

ดังนั้น เมื่อทีมที่รวมนักวิจัยจาก Utah Geological Survey (UGS) มาพบเห็น “กองเล็กกระทัดรัด” ของซากที่มีรอยหยักซึ่งวัดได้ไม่เกินหนึ่งในสามของตารางนิ้ว (1 ตารางเซนติเมตร) พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้พบบางสิ่งบางอย่าง พิเศษ นักวิทยาศาสตร์รายงานในการศึกษาที่ตีพิมพ์เมื่อวัน ที่25 สิงหาคมในวารสารPalaios

“สิ่งที่ทำให้เราสะดุดคือกระดูกสัตว์ที่มีความเข้มข้นเพียงเล็กน้อยในพื้นที่ที่ค่อนข้างเล็ก” ผู้เขียนนำ John Foster ภัณฑารักษ์ของพิพิธภัณฑ์ Utah Field House of Natural History ใน Vernal กล่าวกับ WordsSideKick.com

“ปกติแล้วไม่มีซากสัตว์ที่ไซต์นี้ มีเพียงพืชเท่านั้น และกระดูกที่เราพบไม่ได้กระจายออกไป [ท่ามกลางหิน] แต่ถูกรวมไว้ที่จุดเดียว นี่เป็นกระดูกชิ้นแรกที่เราเคยเห็นที่นั่น ”

ที่เกี่ยวข้อง: ฟอสซิลจูราสสิกขนาดยักษ์ในโปรตุเกสอาจเป็นไดโนเสาร์ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยพบในยุโรปในขั้นต้น ทีมไม่ทราบว่าพบอาเจียนก่อนประวัติศาสตร์ ในทางกลับกัน นักวิทยาศาสตร์คิดว่าพวกเขาได้ค้นพบกระดูกของสัตว์ตัวหนึ่ง จนกระทั่งพวกเขา “ตระหนักว่าบางส่วนดูผิดและไม่ใช่ทั้งหมดมาจากซาลาแมนเดอร์ตัวเดียว” ฟอสเตอร์กล่าว

“เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ วัสดุส่วนใหญ่มาจากกบและซาลาแมนเดอร์อย่างน้อยหนึ่งตัว ตอนนั้นเองที่เราเริ่มสงสัยว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นถูกนักล่าอ้วกออกมา”

กระดูกฟอสซิลจากอาเจียนกระดูกกบและกระดูกโคนขาที่อาจเป็นของซาลาแมนเดอร์เติม ‘regurgitalite’ ที่น่าสงสัย ซึ่งนักวิทยาศาสตร์คิดว่าทำมาจากปลาโบราณ (JR ฟอสเตอร์และคณะ, Palaios , 2022)ซากเหล่านี้รวมถึงกระดูกสะเทินน้ำสะเทินบก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระดูกโคนขาจากกบและซาลาแมนเดอร์ เช่นเดียวกับกระดูกสันหลังจากสายพันธุ์ที่ไม่ปรากฏชื่ออย่างน้อยหนึ่งชนิด

จากการศึกษาพบว่ามีชิ้นส่วนกระดูกเกือบโหลรวมกันพร้อมกับเมทริกซ์ของเนื้อเยื่ออ่อนที่เป็นซากดึกดำบรรพ์ตามการศึกษาและไม่เหมือนกับ coprolites (ซากฟอสซิล) การสำรอกนี้ไม่ได้ถูกย่อยอย่างสมบูรณ์ นักวิจัยชั้นนำจึงตรวจสอบว่ามันเป็นสารก่อมะเร็งแม้ว่าจะมีการบันทึกการค้นพบสารรีเกอร์จิทัลทั่วโลกจำนวนหนึ่ง แต่ฟอสเตอร์กล่าวว่านี่เป็นครั้งแรกที่ทราบกันดีว่าเกิดขึ้นที่ Morrison Formation ซึ่งเรียกการค้นพบนี้ว่า “ไม่ซ้ำแบบใคร”

แม้จะไม่มีทางรู้แน่ชัดว่าสัตว์ชนิดใดสูญเสียอาหารกลางวันไปเมื่อหลายล้านปีก่อน หรือเพราะเหตุใดมันจึงถูกเลี้ยงตั้งแต่แรก การวิเคราะห์เพิ่มเติมสามารถระบุส่วนประกอบอื่นๆ ของสัตว์ที่ถูกย่อยบางส่วนที่นักล่ากลืนเข้าไป

“เราคิดว่าสิ่งนี้มีอะไรมากกว่าแค่กระดูกเล็กๆ ของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ” ฟอสเตอร์กล่าว “ด้วยการวิเคราะห์ทางเคมี เราสามารถเริ่มแยกแยะสิ่งต่าง ๆ และกำหนดว่าเนื้อเยื่ออ่อนประกอบด้วยอะไร”